"Κιμαδόσουπα με τραχανά"

Την «κιμαδόσουπα με τραχανά», την έφτιαχνε η μαμά μας πριν πολλά πολλά χρόνια για να ταΐσει τον Κωστάκη, τον μικρό μας αδελφό.

Επειδή είχε γεννηθεί ελιποβαρής, είχε πολλά προβλήματα αλλεργικά, δερματολογικά αλλά και αναπτυξιακά που συνοδεύονταν από μια τρομερή ανορεξία. Δεν άνοιγε το στόμα του να κατεβάσει ούτε ένα κουταλάκι φαγάκι. Μέχρι που η έρμη μάνα, ένα βήμα πριν την απελπισία, σκαρφίστηκε να μαγειρέψει, «ψιλό τραχανά» φτιαγμένο με ξινισμένο κατσικίσιο γάλα που είναι το απόλυτο πρεβιοτικό και με προσθήκη κιμά. Αισιόδοξη όπως ήταν πάντα με το δικό της φαγάκι ως πειστικό επιχείρημα, ξεκίνησε να ταΐζει το μωρό. Πρώτη, δεύτερη κουταλίτσα και φαίνεται να του αρέσει. Ε…τόσο πολύ χάρηκε η μάνα που παράτησε το μικρό κουταλάκι και πήρε το μεγάλο.

-Βρε Κική, θα το πνίξεις το μωρό, της φώναζε η Σωσώ η κουμπαρα που ερχόταν κάθε μεσημέρι για να βοηθήσει στο τάϊσμα του Κωστάκη.

Σιγά μην την άκουγε η μάνα μας.

Φοβόταν η καημένη, πως αυτή θα ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που έβλεπε τον Κωστάκη να τρώει. Αλλά δεν ήταν έτσι. Γιατί του άρεσε τόσο αυτό το πεντανόστιμο φαγάκι, που από τότε το έτρωγε συνεχώς με μεγάλη ευχαρίστηση. Του έστρωσε το στομάχι, του απάλυνε τις δυσανεξίες, τις παλινδρομήσεις και κατά πολύ τις αλλεργίες.

Γιατί παιδί που τρώει φαγάκι από αγνά υλικά πρώτα ευχαριστιέται κι ύστερα θεραπεύεται και μεγαλώνει.

Τα χρόνια πέρασαν, μεγαλώσαμε όλοι και φτιάξαμε τις οικογένειές μας και πολλά από αυτά τα θεραπευτικά της μαμάς μας, μας έμειναν δυνατά χαραγμένα στα σημειωματάρια της μνήμης.

Κάποια φορά, λοιπόν, η αδελφή μου μας άφησε τη Μυρτούλα, τη δίχρονη τότε κόρη της, για λίγες μέρες.

-Αν καταφέρετε να της δώσετε λίγο κρεατάκι θα είναι θαύμα. Δεν το θέλει καθόλου,λέει η αδελφή μου. Και τι δεν έχω κάνει για να το φάει, αλλά τίποτα.

- Κάτσε και περίμενε, λέω κι εγώ και φτιάχνω σουπίτσα κοκκινιστή με κιμά, καροτάκια και τραχανά.

Τρώει η Μυρτώ και τη μια μέρα και την άλλη και ευχαριστιέται. Αλλά εκτός απο τη Μυρτώ δοκιμάζει και η μικρή Μαρία και από τότε δεν παύει να ζητάει αυτό το φαγάκι και δεν έχει και άδικο.

Και σήμερα που όλο το σπίτι ζήτησε μακαρόνια με κιμά, εκείνη ήθελε «τραχανοκιμαδόσουπα».

Στο πρώτο πιάτο που έφαγε, δεν έβγαλε άχνα. Προς το τέλος του δεύτερου την ακούω να λέει: θεραπευτική, μαγική, λαχταριστή. Και δεν έχει άδικο. Γιατί αυτή η σουπίτσα ταιριάζει, όλα τα αγνά υλικά και τη νοστιμιά του τραχανά με τον κιμά και…πλούσια σε γεύση, ποτέ δεν σε αφήνει παραπονεμένο, σε

στυλώνει, σε ξεκουράζει, μαλακώνει κάθε ταλαιπωρία της ημέρας, με μπόλικο πιπεράκι είναι αντίδοτο στο κρύο και στο χιόνι, χαρίζει διάθεση καλή, και μοσχομυρίζει ολόκληρο το σπίτι.

ΣΥΝΤΑΓΗ

1\2 κιλό κιμάς (στήθος λάπα βοδινό με χοιρινό)

2 μεγάλα καρότα

1 κρεμμύδι

1 φλιτζάνι χυμό, ντοματάκι

1 φλιτζάνι τραχανάς, γλυκός ή ξινός

Αλάτι, πιπέρι

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι σε καρέ και τα καρότα επίσης.

Σκεπάζουμε με λάδι, τον πάτο μιας, μεσαίου μεγέθους, κατσαρόλας κι όταν αυτός κάψει ελαφρώς, ρίχνουμε τα κρεμμύδια και τα καρότα.

Τα αφήνουμε 3' να γυαλίσουν και ρίχνουμε το κιμά για να τον τσιγαρίσουμε έως ότου πιει όλα του τα υγρά. Αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε

ένα φλιτζάνι χυμό από ντοματάκι και 1 φλ. τραχανά.

Ανακατεύουμε δυο φορές και προσθέτουμε 5 φλ. ζωμό (από οποιοδήποτε κρεατικό ή από λαχανικά) ή νερό ζεστό.