"Τη γαλατόπιτα, η Σταματικώ, την έφτιαχνε και την Κυριακή της Τυρινής, μισό βήμα πριν τη Μεγάλη Σαρακοστή. Μα εξέχουσα θέση, ετούτη η πίτα της, είχε στο πασχαλινό τραπέζι. Βλέπεις τα γάλατα τα ανοιξιάτικα από τα κατσίκια που έβοσκαν στους πρόποδες του Ταϋγέτου, ήταν αυτά που της έδιναν όλη τη μυρωδιά και τη βελούδινη γεύση.
Σαν έπηζε την κρέμα,η Σταματικώ, την αρωμάτιζε με μια ολόκληρη λεμονόφλουδα κι ύστερα την έριχνε σε καλά βουτυρωμένο ταψί. Κι αφού σταύρωνε το γλυκό τρεις φορές, το ‘ριχνε στον φούρνο με τα ξύλα. Μα όλη η Μάνη είχε να το λέει για τη γαλατόπιτά της κι άμα ερχόταν η Λαμπρή, όλοι περνούσαν από την αυλή της να κεραστούν και να πουν το «Χριστός Ανέστη».
Κι εκείνο το Πάσχα, που’καμε τους αρραβώνες του Γιώργη της, έδωσε και πήρε ετούτη η πίτα η γλυκιά. Δυο-δυο τα ξεφούρνιζε τα ταψιά η Σταματικώ.
-Εμείς Σταματικώ μου, ετούτες τις πίτες τις θρονιάζουμε σε φύλλο κι ύστερις το γυρνάμε από πάνω, έτσι δα που να μοιάζει με κορώνα, λέει σε μια στιγμή η καινούρια συμπεθέρα που είναι και Σαρακατσάνα.
Κι η Σταματικώ, Μανιάτισσα ευγενική, αγέρωχη, καθαρή και σταράτη, της απαντά:
-Κι εμείς συμπεθέρα, όταν τό'χει ανάγκη και τη θρονιάζουμε σε φύλλο πλαστό και λεπτό και βουτυρωμένο και την κορονιάζουμε. Μα σήμερα που έχομε Πασχαλιά κι αρραβώνες μαζί, την κάνομε έτσι που να μην έχει ανάγκη από άλλα στολίδια παρά μόνο από το γάλα της το φρέσκο, το νόστιμο, το κάτασπρο, το γιορτινό. Γιατί έτσι θε να μείνει για πάντα κι αγάπη του γαμπρού και της νύφης, του Γιώργη μου και της Ασήμως σου και ποτέ μα ποτέ να μην αναζητήσει στολίδια για να νοστιμίσει.‘
Αϊντε και να μας ζήσουν, συμπεθέρα"!
Η ιστορία αυτή, που ο μύθος της πλέκεται γύρω από μια γιαγιά Μανιάτισσα, θα δημοσιευθεί σε λίγο καιρό σε έναν συλλογικό τόμο συνταγών και θα συνοδεύει τη γαλατόπιτα. Ωστόσο…εμείς φέτος, με το «Χριστός Ανέστη» να πάλλεται αμείωτα στις καρδιές μας, φτιάξαμε με το γάλα το κατσικίσιο και ανοιξιάτικο, που καλύτερο δεν υπάρχει, πασχαλινή Γαλατόπιτα, όχι γλυκιά ετούτη τη φορά αλλά αρμυρή, με τυρί πικάντικο και μυρωδάτα χορταρικά.
ΣΥΝΤΑΓΗ ( για ορθ. ταψί 35x20 εκ.)
2 λίτρα κατσικίσιο γάλα
270 γραμ. σταρένιο αλεύρι
6 αβγά χτυπημένα
300 γραμ. τυρί πικάντικο
1 ματσάκι μάραθο
1 κρεμμύδι ξερό μέτριο
2 κρεμ. φρέσκα
300 γραμ. σπανάκι με σέσκουλο
αλάτι, πιπέρι και λίγο ελαιόλαδο
Κόβουμε τα χορταρικά σε μέτριο μέγεθος και αφού τα σωτάρουμε ελαφρώς μέχρι να μαραθούν και να κάτσει ο όγκος τους.
Ζεσταίνουμε το γάλα και ρίχνουμε σιγά σιγά το αλεύρι ανακατεύοντας διαρκώς μέχρι να πήξει η κρέμα.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τα χορταρικά.
Τέλος προσθέτουμε τη φέτα, τα αβγά χτυπημένα, το αλάτι και το πιπέρι.
Λαδώνουμε το ταψί και ψήνουμε στον αέρα στους 180 βαθμούς, περίπου για 50'.
