Κάθε που ερχόταν η γιορτή της Αναλήψεως οι βοσκοί με το πέρας της λειτουργίας έτρεχαν στα μαντριά τους να περιμένουν τον παπά να αγιάσει και τον τόπο και τα ζωντανά τους.

-Και πώς διάλεγαν τη μέρα της Αναλήψεως για ετούτο τον αγιασμό;

-Όλα τα συνέδεαν με τον Θεό και οι παππούδες και οι προπαππούδες μας.

Και τούτη τη μέρα που ο Χριστός μας ανελήφθη, από το όρος των Ελαιών εις στους ουρανούς,

εκείνοι σκέφτονταν πως,

καθώς το καλοκαίρι ήταν μπροστά

και στο βουνό θα το έβγαζαν με τα κοπάδια τους,

έπρεπε να επικαλεστούν τη χάρη Του

και την προστασία Του από καθετί που θα απειλούσε τα ζωντανά τους αλλά και τους ιδίους.

-Από τι, δηλαδή;

-Από κεραυνούς,καταιγίδες, νεροποντές, επιθέσεις λύκων αλλά και ασθένειες.

Εκτός όμως από το αγίασμα του ιερέως, τιμούσαν την ημέρα μοιράζοντας το γάλα που έπιαναν από τα ζώα, σε όλο το χωριό.

Το είχαν σε κακό να το κρατήσουν για δική τους ωφέλεια και χρήση.

Τότε οι νοικοκυρές έφτιαχναν γλυκές γαλόπιτες και τις πήγαιναν προσφορά στα τραπέζια που στρώνονταν για τη γιορτή.

Για τούτο, τη μέρα της Αναλήψεως, που είναι ημέρα Πέμπτη της έκτης εβδομάδος μετά την Ανάσταση του Κυρίου,

στα ορεινά τη λέμε αλλιώς και «Γαλατοπέφτη».

Το πιο ωραίο όμως ήταν πως καθώς τσουγκρίζαν τα ποτήρια στις τράπεζες αυτές τις γιορτινές,

με χαρά ετούτο τον λόγο του Χριστού,

που είπε λίγο πριν αναληφθεί, επαναλάμβαναν κι εκείνοι,

γιατί ήταν μεγαλη ευχή και έπαιρναν από αυτήν

δύναμη και κουράγιο,

πνοή και ζωή συνάμα:

“Ἐγώ εἰμι μεθ' ὑμῶν, καὶ οὐδεὶς καθ' ὑμῶν”

(Εγώ είμαι μαζί σας και κανείς εναντίον σας)

Κρατώ από τη σημερινή γιορτινή ημέρα τον λόγο αυτό και τον μοιράζομαι,

για να γλυκαίνει τις ψυχές και να τις ανεβάζει ψηλά,

σε μέρες και σε καιρούς

που όλα τραβούν προς τα κάτω.

«Στα μονοπάτια των Ελλήνων»

                                        ΤΒΜ

  φωτ. από το ορεινό χωριό της Ζάτουνας

εικ. Αναλήψεως  pinterest