Η Φανουρόπιτα, είναι από τις πιο δύσκολες γλυκές πίτες. Όλα μου τα χρόνια πειραματίζομαι να βρω μια συνταγή, που να μη λασπώνει αλλά ούτε να είναι στεγνή, που να μη θυμίζει  αμέλωτο μελομακάρονο αλλά σίγουρα να μην τις λείπουν τα μπαχάρια. Φέτος συγκέντρωσα τρεις με τέσσερις συνταγές, τις έβαλα μπροστά μου και τις μελέτησα καλά. Τελικά επικράτησε με τη σύμφωνη γνώμη και της Μαρίας, η συνταγή με το γλυκό κρασί, της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου. Ωστόσο έκανα κι εδώ κάποιες μικρές τροποποιήσεις. 

Συγκεντρώνω όλα τα υλικά μπροστά μου και ανοίγω το ντουλάπι να βρω γλυκό κρασί και βρίσκω...νάμα, που το έχω για τις λειτουργίες.

Λέω από μέσα μου:

''αυτό θα βάλω κι ο Θεός βοηθός''.

Το αποτέλεσμα; Εξαιρετικό. Μια υφή βελούδινη, καθόλου στεγνή και υγρή όσο πρέπει και από γεύση; Δεν έχω λόγια! Και νομίζω πως αυτό οφείλεται στο νάμα. Τα σάκχαρά του και η ιδιαίτερη ευωδία του, απογείωσαν τη γεύση της Φανουρόπιτας. 

Ο 'Αγιος Φανούριος να φανερώνει στις ψυχές μας το καλό και το αγαθό!

ΣΥΝΤΑΓΗ

ΥΛΙΚΑ

280 γρ.ηλιέλαιο

290 γρ. ψιλή ζάχαρη κρυσταλλική

110 γρ. κρασί νάμα (συγκεκριμένα "το Βυζαντινό")

330 γρ.χυμό πορτοκάλι

Ξύσμα 2 πορτοκαλιών

1 κ.γ. κανέλλα

1\2 κ.γ. γαρύφαλλο

1\2 κ.γ.μοσχοκάρυδο

1 κ.γ. σόδα

4 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

80 γρ. καρύδια αλεσμένα μέτρια

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε ένα μπολ βάζουμε το λάδι, τη ζάχαρη, το ξύσμα και όλα τα μπαχάρια. 

Τα δουλεύουμε με το σύρμα μέχρι να γίνουν όλα μια λεία κρέμα.

Προσθέτουμε το νάμα και ανακατεύουμε.

]Διαλύουμε τη σόδα στο πορτοκάλι και ρίχνουμε και το χυμό στο μίγμα και ανακατεύουμε.

Προσθέτουμε το αλεύρι μία -μία κούπα και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Τελειώνουμε με τα καρύδια.

Λαδώνουμε ένα στρογγυλό ταψί, διαμέτρου 26-28εκ.

Στρώνουμε μια λαδόκολλα και τη λαδώνουμε και αυτή.

Ρίχνουμε μέσα το μίγμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς, στις αντιστάσεις και στην τελευταία σχάρα για 1 ώρα και 10' περίπου.

Καλή επιτυχία!

Το αποτέλεσμα! Εξαιρετικό! Υφή βελούδινη και γεύση; Δεν έχω λόγια!