Τυροπιτάκια με φέτα, ανθότυρο και μέλι ή ζάχαρη, για το πρωί και το απόγευμα.

Προτιμώ τη ζάχαρη γιατί με πάντα ταξιδεύει στα χρόνια της αθωότητας και μου θυμίζει τη γιαγιά μου που την έριχνε παντού για να μας ξεγελάσει. Στο βρεγμένο ψωμί, στην τηγανοκουλούρα, στο φρέσκο τυρί και στο ξινό γιαούρτι.

Στα τυροπιτάκια αυτά που ψήνονται στο τηγάνι, το αρμυρό και γλυκό, δένουν μεταξύ τους σε μια σχέση στοργής και ξυπνούν χίλια δυο συναισθήματα.

Ποιος θα φάει και δεν θα γλυκάνει και το έξω του και το μέσα του; 

Απλά, μικρά, δεδομένα και καθημερινά, μυστικά ισορροπίας, σαν το καλημέρα και το καληνύχτα, σαν το φιλί, το χάδι και την αγκαλιά, που μας κρατούν ανθρώπους ζωντανούς, ζεστούς κι αληθινούς.

Για τη ζύμη

1\2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 φακελάκι ξηρή μαγιά

1 κ. γλ. αλάτι

1κ.γλ. ζάχαρη

1 φλ.τς. σπορέλαιο

Χλιαρό νερό όσο πάρει να γίνει η ζύμη μαλακή.

Για τη γέμιση

500 γραμ. φέτα πικάντικη αναμεμιγμένη με ανθότυρο ή γλυκιά μυζήθρα, ανάλατη

1 κουτ. σ. μέλι

1 πρέζα κανέλλα (στη μύτη του κουταλιού)

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά της ζύμης και αρχίζουμε να ρίχνουμε λίγο λίγο το χλιαρό νερό και να ζυμώνουμε. Όταν η ζύμη θα ξεκολλάει από τα τοιχώματα, τότε θα τη σκεπάσουμε και θα τη βάλουμε σε μέρος ζεστό περίπου 45’ με 1 ώρα.

Στη συνέχεια, θρυμματίζουμε τη φέτα και το ανθότυρο και τα ανακατεύοθμε με το μέλι και την κανέλλα.

Σε μία ώρα που η ζύμη θα έχει φουσκώσει,  ανοίγουμε φύλλο, πάχους ενός εκατοστού και με μία κουπάτ κόβουμε στρογγυλά κομμάτια, διαμέτρου 10 εκ.

Γεμίζουμε το καθένα από αυτά με μία κουταλιά γέμιση και τα κλείνουμε καλά σε σχήμα μισοφέγγαρου. Τα τηγανίζουμε σε καυτό λάδι (σπορέλαιο ή και ελαιόλαδο)

Σερβίρουμε με ζάχαρη ή μέλι.