«Η υπόθεση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, είναι υπόθεση ανεκφράστου χαράς, γιατί η Παναγία μας
μεταβέβηκε από τον θάνατο στη ζωή.
Γι αυτό λένε, οι άγιοι πατέρες, πως ο θάνατός της κράτησε μηδέν χρόνο.
Δηλαδή έκλεισε τα μάτια της και αμέσως πέρασε στους ουρανούς.
Οι αγιορείτες πατέρες θεωρούν πως η κοίμηση της Παναγίας είναι η μεγαλύτερή της γιορτή και μας έχουν διδάξει πως αυτές τις ημέρες,
η Παναγιά μας μοιράζει δώρα ανάλογα με την πίστη μας και την ευλάβεια μας και ανάλογα με ό,τι εμείς της προσαγάγομε. Δεήσεις, παρακλήσεις, προσευχές, κομποσκοίνια.
Η Παναγιά μας τα δέχεται και τα ανταποδίδει.
Και αναρωτήθηκαν οι γέροντες:
«Τι θα ήταν καλύτερο και αρμοδιότερο να ζητήσουμε στην Παναγία;
Τι αρμόζει να αιτηθούμε στην βασίλισσα των ουρανών;»
Και προσευχήθηκαν γι’ αυτό και συσκέφτηκαν και πάλι και είπαν πως:
« εφόσον εορτάζομεν την Κοίμησή της, να την παρακαλέσομε να κοιμίσει τα πάθη μας».
Γιατι, κοίμηση, στην μυστική γλώσσα και στην μυστική ορολογία των πατέρων, σημαίνει νέκρωση.
«Να αιτηθούμε λοιπόν να κοιμίσει η Παναγιά τα πάθη μας, τα σωματικά και τα ψυχικά».
Και ακόμα πιο εμπειρικά, νέκρωσις παθών σημαίνει με ταστοιχείωσις, δηλαδή, εμβολιασμός «επί το χριστότερον».
Εάν, για παράδειγμα, έχω το πάθος της κλοπής, η μεταστοιχείωση του πάθους αυτού είναι, η κλοπή να γίνει ελεημοσύνη.
Δηλαδή να φτάσω από το Α στο Ω και από εκεί που έκλεβα και μαζί έκλεβα και την χαρά, να κάνω ελεημοσύνη και να προσφέρω χαρά.
Το πότε θα φτάσω από το Α στο Ω δεν το γνωρίζομε.
Μπορεί να περάσει πολύς καιρός.
Αρκεί να μην τα παρατήσουμε, να ξεσυνηθίσουμε το πάθος και πάντα με τη βοήθεια της Παναγίας να αρχίσει να πλαταίνει μέσα μας η αρετή.
Ο λογισμός τότε θα αρχίσει να προτρέπει την ψυχή και να της λέει:
«τι ωραία θα ήταν να κάνουμε ελεημοσύνη, να δίνουμε χαρά και όχι να παίρνουμε».
Η προσευχή τότε θα αυξάνει, το κακό θα εξαφανίζεται και η αρετή θα ανθίζει.
Όπως λέει και ο προφήτης Δαυίδ:
«Ἔκκλινον ἀπό κακοῦ καί ποίησον ἀγαθόν· ζήτησον εἰρήνην καί δίωξον αὐτήν» Ψαλμ.: 33 : 10
Δηλαδή όχι μόνο να σταματήσω το κακό αλλά να εφαρμόσω το αντίθετο.
Γιατί εάν δεν το εφαρμόσω, κάποτε θα επανέλθω στο πρώτο.
Είναι εμπειρία αυτή πλουσιότατη.
Οι νεότεροι πατέρες προσέθεσαν ένα ακόμα αίτημα τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου.
Τη νοερά και καρδιακή προσευχή.
Έτσι όπως ακριβώς την έστειλε η Παναγία μας σαν αεράκι δροσερό που κατέβηκε από την κορυφή του Άθωνα και εισήλθε στην καρδιά του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού.
Και όλοι εμείς εδώ ας προσευχηθούμε να μας χαρίσει η Παναγία μας, την άφεση των αμαρτιών και την διάκριση των λογισμών.
Και αυτό αρκεί για να ελέγχουμε τους λογισμούς και να καταλαβαίνουμε από πού προέρχονται αυτοί που αλλοιώνουν τη σκέψη και έτσι να οδηγούμαστε σε δρόμους θεραπείας.
Γερ. Εφραίμ, της Σκήτης του Αγίου Ανδρέος
Τελευταίο δειλινό του Ιουλίου.
Ο Αύγουστος, ο μήνας της Παναγιάς μας, το Πάσχα του ελληνικού καλοκαιριού, κατέφτασε.
Ας είναι ευλογημένος και ας ξεχειλίζουν οι μέρες του με τις προσευχές μας, στη μια και μοναδική μητέρα, σκέπη, μεσιτρια, καταφυγή και προστασία.
Καλή Παναγιά!
Φωτ. Παναγία της Κόχης, Σίφνος
