«Κόσμημα, έμβλημα, τρόπαιο της εκκλησίας ο σταυρός. Αυτός είναι ο πλούτος της, το κάλλος της, η δύναμή της, η επιρροή της, η έμπνευσή της. Σταυρώσιμη η εκκλησία, σταυροφόροι οι χριστιανοί. Στον σταυρό μετρούμεθα, ζυγιαζόμαστε, οριοθετούμεθα, καθρεφτιζόμαστε…Ο ευλογημένος σταυρός διδάσκει, φρονηματίζει, χαριτώνει, ενισχύει φυλάγει, παραμυθεί.

Ας κλάψουμε  ενώπιον του σταυρού για τη μεγάλη ασυνέπειά μας, τις πολλές παραβιάσεις και παρερμηνείες κι ας ζητήσουμε συγνώμη κι από τους συνανθρώπους μας. Η θλίψη του σταυρού είναι ψυχωφελής. Δεν σημαίνει κατήφεια, κακομοιριά, ακεφιά, στενοχώρια και μελαγχολική κατάθλιψη. Σημαίνει σοβαρότητα, σύνεση, προσοχή, χαρμολύπη, υγιή ασπασμό του Τιμίου Σταυρού, του νοήματος, της σημασίας και της αξίας του. Ο σταυρός  οδηγεί στην Ανάσταση γιατί είναι το τέλος του πάθους».

         Γέροντας Μωϋσής ο Αγιορείτης