«Ένας ολόκληρος χειμώνας πέρασε, γεμάτος από σύννεφα και παγωνιά.

Ο πόνος, ο φόβος, η αγωνία, ο διχασμός, η προδοσία,η απώλεια, και του πολέμου η φρίκη,

τον έκαναν, με βαρύ σταυρό να μοιάζει.

Κι ήταν τότε, που λύγισαν τα γόνατα και στο χώμα έπεσαν και μάτωσαν.

Τότε, που τα δάκρυα των θλίψεων έτρεξαν καυτά κι αυλάκωσαν το πρόσωπο.

Τότε, που τα χέρια υψώθηκαν λαμπάδες

και κάηκαν,

στην προσευχή του δέους

και της αγρυπνίας.

Κι ύστερα…ήρθε ο Μάρτης με τους χαρταετούς και τα χελιδονίσματα κι οι μέρες μας μεγάλωσαν.

Κι ύστερα ο Απρίλης, ο Λαμπριάτης ήρθε,

ο μήνας ο ευλογημένος,

που έφερε την Ανάσταση Χριστού κι ανθρώπου.

Και τον Άη Γιώργη έφερε,

καβάλα στο άσπρο του το άτι,

τον δράκο να σκοτώσει.

Άνοιξαν τότε οι αγκαλιές,

κι οι μέρες μας φωτίστηκαν πολύ

κι οι πληγές μαλάκωσαν

κι οι ψυχές ευφράνθηκαν

και τα χείλη έσμιξαν,

το αναστάσιμο φιλί να δώσουν.

Μήνας ευλογημένος ο Απρίλης,

Πάσχα γίνεται και φως στο σκοτάδι,

με τις μέρες του γεμάτες γιατρικό και βάλσαμο στον πόνο,

ραβδί και στήριγμα και υπομονή,

στην ανηφόρα που τη λένε ζωή.

Καθώς η νύχτα κυλά και πάει να σμίξει με τη μέρα

και το ξημέρωμα τον αυγερινό θε να ανταμώσει,

εκεί είναι που και ο Απρίλης θα αποχαιρετίσει

κι εκεί τον Μάη θα καλωσορίσει,

με την ευχή,

η ελπίδα στις ψυχές μας,

όλο και πιο πολύ να ανθίσει και να λουλουδίσει.

Καλόν κι ευλογημένο μήνα!

Πρωτομαγιά 2022