Μικρό κορίτσι μοναχό 
κι αγνό σαν το λουλούδι, 
που έχεις μες τα χείλη σου 
μελίρρυτο τραγούδι, 
πες μου για ποιον το τραγουδάς 
στις γειτονιές σα σεργιανάς;

«Το τραγουδώ για τα πουλιά, 
για τ´άστρα, τα φεγγάρια, 
για ωραίες που αγαπήσανε
όμορφα παλληκάρια.
Για μάτια που ερωτεύτηκαν,
χείλη  που ορκιστήκαν,
για δάκρυα κι αναστεναγμούς,
για τους αγιάτρευτους καϋμούς».

Μικρό κορίτσι μοναχό
αυγής λουλούδι φωτεινό 
 που έχεις τον μόσχο στα μαλλιά 
και τη δροσιά στο γέλιο 
σα ρόδο πώς μοσχοβολάς
πώς είναι τ´όνομά σου;

 «Αγάπη με φωνάζουνε. 
Αγάπη είν´ τ´όνομά μου.
Αν θες έλα κοντά μου…
μαζί να σεργιανίσουμε,
τα αστέρια να μετρήσουμε,
στου φεγγαριού τις γειτονιές,
για τις καρδιές που αγαπούν
μαζί να τραγουδήσουμε
και να μοσχοβολήσουμε».
                          ΤΒΜ