Ο π. Χριστόδουλος, πατέρας του Κυπριανού Παπαϊωάννου που έφυγε στους ουρανούς,μαζί με δεκάδες παιδιά, ακόμη, παίρνει αυτή τη δύναμη που δίνει μόνο ο Θεός και μιλά για το παιδί του, στην εξόδιο ακολουθία, όπου όλοι ήταν ντυμένοι στα λευκά, συνθέτοντας έτσι μαζί με τα λόγια του πατέρα την εικόνα και το μήνυμα της Αναστάσεως.
-Πού θα κάνεις την Τυρινή γιε μου;
-Θα πάω με την Χριστίνα μου στην ‘Ανδρο για να προσευχηθούμε και να πάρουμε την ευλογία της Αγίας Μαρίνας.
-Ευλογημένο γιε μου. Να πάτε και να γυρίσετε με το καλό.
Με πήρε Τρίτη πρωί για να μου πει:
-Περάσαμε πάρα πολύ καλά, ευφρανθήκαμε πνευματικά στο αγαπημένο μας μοναστηράκι.
-Πώς θα πας πίσω,στη Θεσσαλονίκη, γιε μου; Με αεροπλάνο ή τρένο;
-Με το τρένο μπαμπά, που είναι και πιο φτηνό. Θα διαβάζω και στον δρόμο για να μη χάνω χρόνο. Πρέπει μπαμπά να τελειώσω γιατί με περιμένουν υποοχρεώσεις.
-‘Αντε γιε μου. Προχωράτε και είμαστε δίπλα σας.
Οι υποχρεώσεις που έλεγε ήταν ότι 27 Αυγούστου, κλείσαμε να τον παντρέψουμε με την αγαπημένη του Χριστίνα.
Τελικά το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε σε κάποιον είναι αυτό:
«Προχώρα και θα είμαι δίπλα σου»
‘Όμως σε ποιον χώρο και με ποιον τρόπο, μόνο ο μεγάλος πατέρας Παντοκράτωρ Κύριος, μπορει να μας πει. Και τώρα;
«Είμαι δίπλα σου, γιε μου. Δίπλα στην πολυμαρτυρική σωρό σου…αλλά δίπλα και στην όλο φως ψυχή σου. Η Αγία Μαρίνα, οι ‘Αγιοι Απόστολοι, ο Απόστολος Βαρνάβας που με τόσο πάθος έψαλλες το απολυτίκιό του, η μάνα μας η Παναγία που όταν τής έψαλλες το "ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ", δεν ήθελα να τελειώσει, θα είναι μαζί σου λεβέντη μου. Μια φορά, είχε έρεθει εδώ ένας επίσκοπος και του είπα:
-Κυπριανέ να ψάλλετε το "ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ" αντί για κοινωνικό…
Και ενώ έψαλλε, είδα τον Δεσπότη να καθυστερεί στο ιερό και να μου λέει:
-Μη βγάλεις τώρα τη θεία Κοινωνία, περίμενε λίγο…Ψάλλει τόσο όμορφα που δεν θέλω να τελειώσει.Απολαμβάνω αυτό που ακούω.
Το χάρισμα των μουσικών το κληρονόμησε από τον παππού του, ο
Κυπριανός. Από δυομισι χρονώ έψαλλε το ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ, χωρίς καμμιά παραφωνία.
Πάμε Τρίτη βράδυ…28/2/2023. Αύριο μπαίνει η ‘Ανοιξη. Μόλις ήρθε η μνηστή σου η Χριστίνα, μετά τα μεσάνυχτα και μου λέει: «Δεν μου απαντά ο Κυπριανός. Εγώ πήρα το αεροπλάνο και ο Κύπρος το τρένο.»
Αχ! Αυτό το τρένο…
«Κάτι συνέβηκε», μου λέει η Χριστίνα.
«Κάτσε κόρη μου να ιδούμε τι συνέβηκε…»
‘Οντως από το διαδίκτυο επληροφορήθημεν ότι έγινε μια σύγκρουση στα Τέμπη της Λάρισσας.
Λέω…
«Είναι δυνατόν; Θεέ μου, βοήθα να μην είναι κάτι σοβαρό. Θεέ μου, το παιδάκι μου, ο γιος μου…»
Πατέρας είμαι…αλλά είμαι και παπάς και τελώ την αναίμακτη θυσία υπέρ όλου του κόσμου.
«Θεέ μου, λέω, βοήθα τους όλους, αλλά πρόσεξε και τον γιο μου μην πάθει κάτι…»
Η σκέψη μου εμπερδεύτηκε…Το δυστύχημα ήταν τραγικό. Επληροφορήθημεν ότι υπάρχουν νεκροί.
«Θεέ μου, όχι τον γιο μου…»
Αλλά πάλι μια κραυγή μέσα μου μου λέει:
«Γιατί, όχι τον γιο σου; Οι άλλοι είναι λιγότερης αξίας από τον γιο σου; Αν η ώρα του να φύγει, εσύ ποιος είσαι να πεις το αντίθετο αφού ο Θεός έτσι το οικονομά;»
«Μα είναι παιδί μου, το αγαπώ…όμως δεν είναι μόνο παιδί μου. Πρώτα και πάνω απ’όλα είναι παιδί του Θεού που μου το εμπιστεύθηκες Θεέ μου να το φροντίζω να γίνει πάνω απ’όλα εικόνα του δικού Σου Υιού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Από μικρά που ήταν τα παιδιά, εφροντίσαμε με την παπαδιά να κοινωνούν ανελλιπώς. Καμμία θεία λειτουργία δεν έμεινε ο Κυπριανός που να μη μεταλάβει, πάσας τας ημέρας μέχρι σήμερα, μια και δυο φορές την εβδομάδα. Είχε χαρίσματα που ήταν μόνο από τον Θεό. Είχε πραότητα και όρεξη για ζωή. ‘Ηταν εγκρατής, ενώ εγώ δεν είμαι και άρα δεν πήρε από εμένα. Είχε χάρισμα να ικανοποιείται με πολύ λίγα πράγματα. Ρώταγε τα πάντα, ήθελε να γνωρίζει αλλά παράλληλα η σχέση του με τον Θεό ήτανε σχέση ακριβείας. Δεν έκανε εκπτώσεις στον εαυτό του. Έχτισα στο σπίτι μου ένα μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου και τον έβαλα υπεύθυνο από μικρό παιδί, από οκτώ χρονών και δεν χρειαστηκε ποτέ να του κάνω παρατήρηση. Το φρόντιζε και είχε πάντα αναμμένο του Αγίου το καντήλι και το ιερό πάντα καθαρό. Όταν ήταν ακόμα δέκα ετών ήρθε και με ρώτησε για τον Τριαδικό Θεό. Πώς γίνεται μου είπε, να είναι τρία σε ένα. Στην υπακοή ήταν πρώτος μέσα στο σπίτι. Μέχρι να πω κάτι, έτρεχε να το κάμει με τόσο ζήλο που πολλές φορές με έκανε να αναρωτηθώ: «Για ποιο λόγο τρέχει; Γιατί έχει τόσο καλή προαίρεση.Μήπως με φοβάται;» ‘Όμως μελετώντας τον χαρακτήρα του, κατάλαβα ότι χαιρόταν να προσφέρει στους άλλους. Δόξα σοι ο Θεός! Ευχαριστώ Θεέ μου, για το δώρο που μου έκανες. Ο Κυπριανός είχε μια ψυχή ελεύθερη από πάθη. Διάλεγε τους φίλους του, χωρίς όμως να απορρίπτει κάποιον. Έτρεμε να μη στεναχωρήσει τη μάνα του. Βοηθούσε παντού έστω κι αν ήταν κουρασμένος. ‘Ηταν το πειραχτήρι της οικογένειας. Αστειευόταν με αστεία αθώα και γουστόζικα. Αστεία που τα πεθυμούσες. Πεθυμούσες την παρουσία του γιατί έβαζε το άλας εις τον χώρο.Νήστευε από έξι χρονών, χωρίς γογγυσμούς. Η πατρίδα και ο Θεός ήταν στην καρδιά του γι αυτό και μου ζήτησε να βάλω μια τεράστια σημαία στην κορφή του σπιτιού. Μου λέει μια μέρα:
«Πώς ο Θεός επέτρεψε να καεί ο Γρηγόρης Αυξεντίου;»
Το μιλήσαμε, το φιλοσοφήσαμε, περί της αγάπης της πατρίδος και του Θεού και καταλήξαμε πως αγάπη χωρίς θυσία δε νοείται. Πάντοτε στις αρχές Μαρτίου θυμόταν το ολοκαύτωμα του Αυξεντίου και εσυγκινείτο…..
Εκλεκτικός καθώς ήταν εδιάλεξε την πιο εκλεκτή με σκοπό να τη γνωρίσει και να φτιάξει την επίγεια ζωή του. Και εδώ αποδείχτηκε ανώτερος από τα επίγεια πάθη:
«Δεν θέλω να πληγώσω την αγαπημένη μου, όμως θέλω να τη γνωρίσω όπως ο Θεός θέλει. Μου αρέσει ο Βυζαντινός γάμος και θα ήθελα να τον κάμω κι εγώ».
Κλείσαμε για τις 27/8. Στεφάνια στον Βυζαντινό γάμο, μπορούμε να βάλουμε και κορώνες. Και είχε ο Γέροντας ο Χερουβίμ(εννοεί στην Αγία Μαρίνα στην Άνδρο). Πήγαν και ευλόγησαν τα στέφανα και κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων. Για τελευταία φορά.
Η θεία Κοινωνία, ήταν το εφόδιο που τον συνόδευε σε αυτήν τη μάταιη ζωή και πλέον με τον Χριστό που τόσο αγάπησε, την αειπάρθενο Βασίλισσα των Ουρανών και την παρθένο, μεγαλομάρτυρα Μαρίνα, εισέρχεται και αυτός, ο Κυπριανός, ως παρθένος και μαρτυρικά στους Ουρανούς».
π. Χριστόδουλος Παπαϊωάννου (απομαγνητοφωνημένη ομιλία, από την εξόδιο ακολουθία του Κυπριανού)
Κύπρος, 6 Μαρτίου 2023
