Μενού
''Βιώνω την πραγματικότητα με σωματικό πόνο'', Αρθ. Ρεμπώ

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΕΤΩΝ 22, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ, ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΙΚΗ:

«Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΙΑ ΧΡΟΝΩΝ» ,

ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΗ ΖΑΤΟΥΝΑ ΤΟ 1968.

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΓΙΟΣ ΕΙΝΑΙ 22.

ΑΝΑΠΗΡΟΣ.

ΕΚΤΟΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ.

ΕΝΤΟΣ ΖΑΤΟΥΝΑΣ.

ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ

"ΑΛΗΤΗ ΑΠΟΨΕ ΕΙΝ Η ΒΡΑΔΙΑ ΤΟΣΟ ΚΑΛΗ

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ Σ ΕΝΑ ΠΑΓΚΑΚΙ, ΑΛΗΤΗ,

ΠΛΑΤΥΝΕ Η ΣΚΕΨΗ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ

ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗ ΓΗ ΚΙ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΠΙΤΙ».

ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ , ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ, ΠΟΥ ΣΤΕΡΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΤΟΥ"

ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΕΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ;

ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΣΤΕΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ;

ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ ΚΑΛΑ. ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΠΑΛΕΥΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Η ΜΟΝΙΜΗ ΕΥΧΗ ΣΤΑ ΓΙΟΡΤΙΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ

«ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΥΤΥΧΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΡΘΙΟΙ»

ΑΠΑΙΤΩ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΠΟΥ Η ΙΔΙΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΦΤΙΑΞΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΠΑΡΑΛΟΓΗ – ΣΥΜΦΩΝΑ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΡΙΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΑΜΕΑ- ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΑΙΔΟΥΡΙ ΝΑ ΤΟ ΚΟΙΤΑΤΕ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ!

ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΤΟ ΥΠΟΜΕΝΩ!

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ!

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΣΓΟΥΡΑΚΗΣ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

 Από το σχολείο μου, έφυγα πριν από επτά χρόνια. 'Ομως η σκέψη και το μυαλό μου είναι εκεί πολλές φορές. Εκεί που έζησα τριάντα ολόκληρα χρόνια, εκεί που δημιούργησα, που ωρίμασα και μεγάλωσα. Στο διάβα αυτών των χρόνων γνώρισα πολλούς συναδέλφους και τους αγάπησα όλους μέσα από την καρδιά μου. Ακόμα και αν δεν τους βλέπω, τους νοιάζομαι πολύ. Ανάμεσά τους, είναι και ο Παντελής. Με τον Παντελή είμαστε μαζί από το 1995. Μαζί πίναμε και τον καφέ μας κάθε πρωί, γιατί ήμασταν οι δυο πρώτοι που φτάναμε στο σχολείο. Πάντα ήταν ολιγομίλητος μα αστειευόταν με τα παιδιά μου και κάποιες φορές μου είχε πουλήσει και κουπόνια του ΚΚΕ. Η αλήθεια είναι ότι τα αγόραζα, όχι γιατί πίστευα ότι κάποιο πολιτικό κόμμα μπορεί να σώσει τον τόπο, αλλά γιατί η ιδεολογία μου ταιριάζει με αυτήν "του να μοιραζόμαστε τα πάντα".

'Οταν η γυναίκα του, η Βαγγελίτσα έφερε στη ζωή το πρώτο τους παιδάκι, τον Αναστάση, η χαρά τους ήταν πολύ μεγάλη. Θυμάμαι που ο Ανάστασης ήτανε μόλις οκτώ μηνών, όταν ο Παντελής με τη Βαγγελιώ τον είχαν φέρει στο σπίτι μου, τη μέρα της γιορτής μου. Φαίνονταν και οι δυο τους ευτυχισμένοι και καθόλου υποψιασμένοι για τον Γολγοθά που ανοιγόταν μπροστά τους. Γιατί ο Ανάστασης, γεννήθηκε με νοητική υστέρηση και με όλα τα επακόλουθα αυτής.

Έτσι ο Αναστάσης, πάντα πήγαινε σε ειδικό σχολείο και οι γονείς του, ο Παντελής και η Βαγγελίτσα, σήκωναν και σηκώνουν, μεγάλο σταυρό με μεγάλη γενναιότητα, προσφέροντας στον Αναστάση εξαιρετική ποιότητα ζωής και με πολλή αγάπη. Μάλιστα, υιοθέτησαν και ένα υπέροχο κοριτσάκι, τη Μαργίτσα- πολύ μου είχε αρέσει που την είπαν έτσι-για να έχει παρέα ο Ανάστασης.

 Σήμερα, ο Αναστάσης είναι 22 ετών και δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στο Κέντρο Απασχόλησης. Κάποιοι στέρησαν από αυτό το παιδί και όχι μόνο τη δυνατότητα να βρίσκεται σε ένα ασφαλές περιβάλλον κοινωνικοποίησης, επειδή δεν εμβολιάστηκε, ενώ οι φαρμακευτικές και κατασκευάστριες εταιρείες εμβολίων, αποδέχονται ότι δεν υπάρχει καμία κλινική μελέτη για ΑΜΕΑ.

Λυπάμαι πολύ για αυτό και για πολλά ακόμα και τώρα και πριν και πάντοτε, που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα την αγαπημένη..

Σε αυτόν το χώρο έχω μοιραστεί πολλά μαζί σας και … μοιράζομαι και τον πόνο αυτών των γονιών που μόνο εκείνοι γνωρίζουν.

Εμείς είμαστε μόνο θεατές και ακροατές του πόνου αυτού και… απλά κουνάμε το κεφάλι συγκαταβατικά…