Υπέρλαμπρο , ευλογημένο , θεϊκά πλασμένο καλοκαίρι. Στάχυα χρυσά, θάλασσες γαλανές, ελιές καρποφόρες, πέτρες ασπρισμένες, ξωκλήσια στολισμένα,καντήλια αναμμένα.Κι εμείς, ταπεινοί προσκυνητές,αενάως να ψάχνουμε τον άγνωστο εαυτό μας. Σκύβουμε πάνω από του Προδρόμου το Γενέσιον. Αγρυπνάμε στο βουνό, με τους Πρωτοκορυφαίους, τον Πέτρο και τον Παύλο. Ικετεύομεν την ίαση των Αναργύρων. Καθόμαστε στην Τράπεζα της Αγίας Κυριακής. Πανηγυρίζομεν τη Σύναξη του Αρχαγγέλου.Υποκλινόμαστε στον Αγιορείτη, στον Άγιο,τον Παΐσιο. Μένουμε σιωπηλοί, στην τόλμη της Αγια-Μαρίνας,τη νεανική. Ανηφορίζουμε, στην κορφή της ζωής μας, θωρώντας του ενδόξου, του Προφήτου το ιερό. Ανάβουμε την καντήλα της Αγια-Παρασκευής, και «κλίνομεν το γόνυ» και «την ίαση επιζητούμεν» του αθλοφόρου, του ιαματικού Παντελεήμονος. Κι ύστερα ....Έρχεται ο Αύγουστος. Της Παναγιάς ο μήνας! Κι οι μέρες μας χρυσώνονται από το φως το Θαβώρειο και ευλογούνται και γεμίζουν ηλιοβασιλέματα, ρόδινα και παρακλητικά. Από άγιες προσευχές ξεχειλίζουν και από νηστεία υπέρλαμπρη, στολίζονται, δώρο και προσφορά ταπεινή, στων Αγγέλων την Κυρά! Στων Ουρανών τη Βασίλισσα. Στη βακτηρία, στη Μητέρα, στην Ελληνίδα Παναγιά! Στην ελπίδα μου, σην ελπίδα σου, στην ελπίδα μας! Γεμίζει ο Αύγουστος με Παναγιά, ευώδες θυμίαμα, χαρά του «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ»! Και ο κύκλος του πανηγυριού ποτέ δεν τελειώνει. Το ποτάμι αενάως κυλά, κάτω από τους βράχους τους κυκλώπειους, τους κοκκινωπούς και χαιρετίζει τα ασκηταριά και εξυμνεί την αγιότητά τους. Κι εμείς μικροί και ταπεινοί προσκυνητές, στον σπίτι του Βαπτιστή μπροστά, σωπαίνουμε κι ακούμε το ποτάμι, σπαραχτικά να διηγιέται,το Άγιο μαρτύριο, του μείζονος των Προφητών.Την ακατάπαυστη μετάνοια τότε επιζητούμε. Τελευταία μέρα του Αυγούστουκαι του καλοκαιριού .Πρωί ακόμα κι ένα σμήνος από χελιδόνια, στάθηκε κάμποσο πάνω από το χωριό μας. Άνοιγε κι έκλεινε κύκλους μικρούς και μεγάλους που τόσο πολύ με τη ζωής τους κύκλους έμοιαζαν. Κι ύστερα , όλα μαζί, με μακάρια ομόνοια, ήσυχη πληρότητα, πέταγμα αγγελικό... ξεκίνησαν το αθόρυβο, το μακρινό, το ταξίδι τους το γοητευτικό, στου νότου τα καλοκαίρια.
Ανεπαίσθητα κλείνει ο κύκλος του Αυγούστου και του καλοκαιριού.Το φως μικραίνει, γλυκαίνει και φωτίζει τις αλήθειες μας. Η καρδιά μεγαλώνει. Ο νους ειρηνεύει και η ψυχή ευγνωμονεί, τον πλούτο τον μέγα, τον θησαυρό των βιωμάτων, το άπειρο κάλλος του Θεού.
Της ταπεινής μου καρδιάς, φίλοι αγαπημένοι! Και του χρόνου ας μας αξιώσει η χάρη Του να θησαυρίσουμε, από θείες αναμνήσεις. Να συναχτούν οι ψυχές μας, σε χαράς συνάξεις. Να υψωθούν οι ματιές μας στον έναστρο ουρανό. Να γευτούμε, το αρμυρό το κύμα. Να ακούσουμε,το τραγούδι του βουνίσιου αγέρα. Να συνεορτάσομεν το Άγιο Καλοκαίρι το ευλογημένο από του Θεού το Χέρι.
Τ.Β.Μ
Αρκαδία, 31 Αυγούστου 2021
