«Βλέμματα ανθρώπων

που αναδύουν την ψυχή .

Βλέμματα ανθρώπων

που αναδύουν

το ψέμα ή την αλήθεια ,

τη φωνή ή τη σιωπή ,

τη χαρά ή την τραγωδία ,

το αγνό ή το χυδαίο ,

το θράσος ή τον σεβασμό,

την κακία ή την καλοσύνη ,

την αγένεια ή την ευγένεια .

Μια κοινωνία γεμάτη από βλέμματα .

Δεν ξέρω πόσα ;

Δεν θέλω να ξέρω,

να μετρώ των ανθρώπων τα βλέμματα.

Ξέρω μόνο, ποια δεν με πνίγουν.

Ξέρω μόνο, ποια δεν με ματώνουν και δεν με παγώνουν.

Ξέρω μόνο, ποια με ζεσταίνουν και ποια με αγκαλιάζουν.

Ξέρω μόνο, ποια βλέμματα θέλω κατάματα να τα δω και να τα  κοιτάξω

και να τους πω σιγά σιγά, μην τα τρομάξω ...

«Ελάτε εσείς ! Μάτια μου ευγενικά, αγνά, καλοσυνάτα, θαρραλέα, αληθινά!

Ελάτε ! Πάμε ! Πάμε μαζί, ξανά, απ´την αρχή να περπατήσουμε,

τον κόσμο όμορφα να τον ζωγραφίσουμε''.

                                                                Τ.Β.Μ