Η ψυχή της ιεραποστολής.

Ταπεινός λευίτης και άοκνος εργάτης του Κυρίου, με κείνη τη μεγάλη καρδιά που χώραγε ολόκληρη τη γη.

Δοκιμάστηκε από έναν κόσμο όπου η αγάπη λιγοστεύει, η αλήθεια μειώνεται, η πεζότητα περισσεύει, η ματαιότητα κυριαρχεί, η πονηρία βασιλεύει.

Μα ποτέ δεν αλλοιώθηκε η ειλικρίνειά του, η αντοχή των υλικών της καρδιάς του, η αγαθή του ματιά.

Πάντα διψούσε για το πολύ της Θείας Δόξης και επέμενε στο λίγο και ξεχωριστό της ειλικρίνειας, της ωραιότητας και της λάμψης του Βασιλέως Χριστού.

Και τώρα που ήρθε η ώρα να ελευθερωθεί από τα φθαρτά και τα εφήμερα, άπλωσε τα χέρια του στην κυρα Παναγιά, μέσα σε τούτες τις άγιες μέρες του Δεκαπενταύγουστου, για να πορευτεί με τη δική της παρρησία, στου Κυρίου τη Χαρά και τη Δόξα την αιώνια και αληθινή .

Τη Δευτέρα στις 11 Ιουλίου 2022, μίλησα, για τελευταία φορά, μαζί του στο τηλέφωνο·

«Πολλή χαρά μου έδωσες που μιλήσαμε, Ματίνα μου», μου είπε στο τέλος.

Έτσι μιλούσε ο παππούλης ο Παντελεήμων σε όλους μας.

Σα να είμαστε όλοι μας παιδιά της καρδιάς του και της προσευχής του.

Γιατί η καρδιά του δεν ήταν ποτέ στενή, αλλά όλο και άνοιγε πιο πολύ, για να χωρέσει τον κόσμο ολάκερο.

Κρατώ τα τελευταία του λόγια, πολύτιμο φυλαχτό στον κόρφο μου και παρακαλώ:

«Μετά των Αγίων», ο Κύριος να τον κατατάξει.

Βαθειά συγκινημένη,ζητώ ταπεινά, να αξιωθούμε της ευχής σου και της μεσιτείας σου, αγαπημένε μας και σεβαστέ μας Άγιε πατέρα Παντελεήμονα».

Στη φωτογραφία ο π. Παντελεήμων, μέγας συντονιστής των ιεραποστολικών κοινοτήτων της Αφρικής, μέσα σε ένα από τα χιλιάδες κοντέινερ που κάθε φορά φορτώνονταν με αγαθά μετά από πολύμοχθο δικό του αγώνα , για την εμπερίστατη και νεοφώτιστη, ορθόδοξη Μαύρη Ήπειρο.

Το έτος 2019 ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος του απένειμε το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου για την πολύτιμη Ιεραποστολική προσφορά του στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

Αιωνία του η μνήμη!

ΤΒΜ

φωτ. arxon.gr