Μενού
""Μαργαρίτα. Μαγείρισσα μοναδική."

 Μόνο δεκαεννιά χρονών ήταν η Μαργαρίτα, όταν ήρθε στη Ζάτουνα για να μείνει. Κι έμεινε και ζυμώθηκε με τον τόπο και τους ανθρώπους του κι έγινε η Ζάτουνα δικός της τόπος και το όνομά της συνώνυμο με αυτόν. Εδώ ντύθηκε νύφη όταν παντρεύτηκε τον Γιάννη Ρωμανό, εδώ έγινε μάνα όταν γεννήθηκαν η Αιμιλία με τον Γιώργο,  τα δυο της παιδιά, εδώ δίνει το στίγμα της χρόνια τώρα, χειμώνα καλοκαίρι, κρατώντας την ταβέρνα του χωριού που έχει το όνομά της.

 Η Μαργαρίτα φημίζεται για την αυθεντική, παραδοσιακή κουζίνα της και προπάντων για τα μαγειρευτά της. Μαγειρεύει με τρόπο μοναδικό και συγκαταλέγεται στις καλύτερες μαγείρισσες των γύρω περιοχών.

Η Μαργαρίτα. Λιτή, απλή, απέριττη.  Όλα της τα φαγητά, έχουν πλούσια και αρχοντική νοστιμάδα! 

 Κάθε φορά που φοράει την ποδιά και μπαίνει στην κουζίνα της, δίνει νόημα βαθύ σε ό,τι βγάζει το περιβόλι της κάθε εποχή και αξιοποιεί αριστοτεχνικά τα αβγά και τα κοτόπουλα από το κοτέτσι τους και το κρέας από τα δικά τους κατσικάκια. Η οικιακή οικονομία ανθίζει στην κουζίνα της Μαργαρίτας, όπου δεν χρειάζεται ούτε να αυτοσχεδιάσει ούτε καν να φανταστεί με τρόπο ιδιαίτερο και εξεζητημένο. Τα πράγματα είναι απλά.‘Εμαθε από την αρχή να δίνει στα μαγειρέματά της καθαρές γεύσεις και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Τα γεμιστά, τα φασολάκια, το ιμάμ, οι μπάμιες, οι κολοκυθοκορφάδες με το τρίμμα του τυριού και τα βλήτα τα περιβολίσια, είναι ο ύμνος στην εποχικότητα των λαχανικών.

Βλήτα από το περιβόλι!

 Το καλά κρυμμένο μυστικό των λαδερών, είναι το μπόλικο ελαιόλαδο, το άφθονο και τριμμένο στον τρίφτη κρεμμύδι, το σκόρδο και  η φρέσκια ντομάτα.

Όπως λέει και η ίδια:

«Το πολύ κρεμμύδι ενυδατώνει και γλυκαίνει το φαγητό, ενώ τα φρέσκα μυρωδικά δίνουν έναν τόνο διαφορετικό, με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Αν στα γεμιστά δε ρίξεις 3 με 4 μεγάλα κρεμμύδια πώς θα δέσεις τη γέμιση και πώς θα τη μελώσει έτσι που να μοιάζει με γλυκό;»

Γεμιστές ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες. Ευωδιάζουν καλοκαίρι.

Μελιτζάνες ιμάμ μπαϊλντί. Το απόλυτα μελωμένο φαγητό. 

    Μπουκιά και συχώριο!

Εν τω τηγανίω οι κεφτέδες;

 Πρωταγωνιστικό ρόλο καθημερινά, έχουν οι κεφτέδες της Μαργαρίτας που είναιι πάντα σωστή πρόκληση. ‘Εξι κρεμμύδια και ένα κεφάλι σκόρδο σε δυο κιλά κιμά. Ψίχα μουλιασμένη από μπαγιάτικο ψωμί, δυόσμος πολύς και τηγάνισμα σε λάδι καθαρό. Κι όταν τους βγάλει στο πιάτο και τους στολίσει με χρυσές τηγανιτές πατάτες; Ε… πώς να μην είναι σκέτη παρηγοριά και ανακούφιση ετούτο το φαγάκι, μαζί με φέτα πιπεράτη και ντοματοσαλάτα εποχής; 

Ντοματοσαλάτα. Ωδή στο καλοκαίρι!

Όσο για τις πατάτες τις τηγανιτές, που τηγανίζονται στο γκάζι, δεν υπάρχουν λόγια. Εξαιρετική ποιότητα από του Δάρα, χρυσίζουν στο τηγάνι και νομίζω πως πιο νόστιμες δεν έχω φάει ποτέ μου, παρά μόνο αυτές από το περιβόλι, που μας τηγάνιζε κάθε βράδυ η γιαγιά μου η Μαριγώ, όταν μαζευόμαστε από το παιχνίδι μας στη Ράχη.

Μια τυρόπιτα όλο αρχοντιά!

 Την τυρόπιτα αλλά και όλες τις άλλες πίτες, η Μαργαρίτα τις φτιάχνει με φύλλο που ανοίγει μόνη της και με φέτα  που τυροκομά ο άντρας της ο Γιάννης, από γάλα πλούσιο σε αρώματα και λιπαρά, αποκλειστικά και μόνο από τα δικά τους πρόβατα και γίδια. Είναι μια φέτα που έχει τον δικό της μοναδικό χαρακτήρα και όταν ενωθεί με τα φρέσκα αβγά από κότες ελευθέρας, δίνει στην τυρόπιτα ύφος αγέρωχο και ασύλληπτη νοστιμιά.

Τυρόπιτα με πολλά κι ολόφρεσκα αβγά από το κοτέτσι.

Φέτα με χαρακτήρα

Από την άλλη, το παστό, οι χυλοπίτες οι καψαλιστές με τη μυζήθρα και το φρέσκο βούτυρο που κοκκινίζει καθώς καίει στο τηγάνι, συνδαυλίζουν τις μνήμες του μαγειρικού πλούτου της περιοχής και διασώζουν ακέραια και πεντακάθαρα τις συνταγές της παραδοσιακής μας κουζίνας, χωρίς να θολώνουν και να αδυνατίζουν τις μνήμες.

Μόνο όταν κοκκινίσει το βούτυρο, οι χυλοπίτες γίνονται καψαλιστές.

 Γιατί η Μαργαρίτα, μπορεί να μη γεννήθηκε στη Ζάτουνα, αλλά μελέτησε, αφομοίωσε και αξιοποίησε την κουλτούρα του τόπου καθώς και τις ανάγκες του ορεινού τοπίου που γέννησαν τις συνταγές των φαγητών και όχι μόνο. Φρόντισε και συνεχίζει να φροντίζει τους κήπους της, τα λουλούδια  της μα και τους ανθρώπους του τόπου,  που χρόνια τώρα τους γνώρισε όλους τόσο καλά, άκουσε τους καημούς τους, μοιράστηκε τα βάσανά τους και τις σκοτούρες τους, τα γέλια τους και τις χαρές τους κι έγινε ένα με αυτούς. 'Εγινε ο δικός τους άνθρωπος κάθε στιγμή της μέρας, όλες τις εποχές όλου του χρόνου.   

 Μια  μεγάλη τριανταφυλλιά, γεμάτη από τριαντάφυλλα που μοσχοβολούν πρωί και βράδυ, φυτεμένη από τη Μαργαρίτα έξω από το μαγαζί, δίνει το στίγμα του καλού ανθρώπου. Όμορφη και απλή, σαν την καρδιά της Μαργαρίτας, χωρίς στολίδια περιττά, στέκεται εκεί να ομορφαίνει μαζί με την κυρά της, την άκρη του χωριού, χειμώνα, καλοκαίρι.

Σε αυτό το link θα βρείτε τη συνταγή για τους κεφτέδες της Μαργαρίτας.

ΥΓ. Στην άλλη άκρη του χωριού, που τη λένε Αγια Ελεούσα, ένας μεγάλος πέτρινος και πολύ φιλόξενος ξενώνας, ο ξενώνας "Έλοβα",δημιούργημα και αυτός  του Γιάννη και της Μαργαρίτας Ρωμανού, προσφέρει φιλοξενία, ηρεμία και ασύλληπτη θέα, που μαζί με το βουητό του ποταμού ταξιδεύει το νου στα όμορφα της ζωής.  Η μεγαλύτερη απόλαυση στον ξενώνα αυτόν, εκτός από την παραδοσιακή  πολυτέλεια  των δωματίων, είναι και το πλούσιο πρωινό που το επιμελείται μοναδικά, η μοναδική Μαργαρίτα!

Πληροφορίες:

Ταβέρνα "Μαργαρίτα", Ζάτουνα Αρκαδίας

2795031368

Ξενώνας Έλοβα, Ζάτουνα Αρκαδίας, τηλ. 6945935846

 

 

Πατήρ Παντελεήμων Πούλος
Αφιέρωμα στη Δημητσάνα. Μια συγκινητική περιήγηση στη γη των ηρώων, των μοναστηριών, του Λούσιου και των Μπαρουτόμυλων, με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, την αείμνηστη και αγαπημένη κυρα Βούλα Κάλα, τον μπαρμπα Σπύρο και τον Νικόλη τον Φίλη..
Χριστίνα Ραδαίου και ''Νότες Σοκολάτας''
Μαρία Τσίτουρα-Καζά. Διαρκής αγώνας για τα παιδιά της Δημητσάνας, τη μαγιά του τόπου, την ελπίδα του αύριο..
Βικτόρια Σαρακινιώτη. Λιτή, Ζεστή, Ρομαντική Ομορφιά.
Χριστιάνα Βαρδάκου: Υφαίνει στον αργαλειό ρούχα βαμμένα με φυτά
"Τα ρούχα της Αγάπης....στην Υφασματοπολιτεία..."
""Μαργαρίτα. Μαγείρισσα μοναδική."
''Το να είσαι χριστιανός, σημαίνει να ταξιδεύεις'' , Μητρ. Κάλλιστος Ware
"Ν'αγαπάς πολύ". 'Εναν χρόνο μετά. Αφιέρωμα.
Ειρήνη Παπά, Βαγγέλης Παπαθανασίου. Μια συνοδοιπορία στο ενθάδε και στο επέκεινα
Σοφία Χατζή. Μια κατάθεση ψυχής.