Μενού
""Παναγία η Μεσοσπορίτισσα""

 Η καμπάνα σήμανε  τον εσπερινό. Ο μπαρμπα-Σπύρος έριξε την τελευταία χεριά με τους σπόρους και σταυροκοπήθηκε κοιτώντας κατά την εκκλησιά της Μικρής Παναγιάς.

-Μίμη, φωνάζει στον γιο του, που είναι από την άλλη μεριά του χωραφιού. ‘Ό,τι σπείραμε, σπείραμε. Σήμανε η γιορτή των Εισοδίων. Μεγάλη η χάρη της Μεσοσπορίτισσας*. Μας αξίωσε και φέτος, με τον καλό καιρό που μας έκαμε, να σπείρουμε πάνω από τα μισά. Λίγα ακόμα έχουν  απομείνει.

  Την άλλη μέρα, με το τέλος της λειτουργιάς, ο παπα-Χαραλάμπης ευλόγησε και τα πολυσπόρια που είχαν βράσει οι γυναίκες αποβραδίς, για να ‘χουν αφθονία οι καρποί στον τόπο τους, τη χρονιά που έρχεται.

Κι η Μαριγούλα η γεροντότερη, που μέτραγε κοντά τους ενενήντα χρόνους, και έφαγε από τούτα τα πολυσπόρια, μα κι έριξε και μέσα στην πέτρινη βρύση , με το τρεχούμενο νερό.

-Γιαγιά τι κάνεις εκεί, τη ρωτά η Μαριώ, η δισεγγονή της.

-Τι κάνω; Ταΐζω τη βρύση πουλί μου, με τα πολυσπόρια, έτσι που να τρέξει άφθονη η σοδειά, όπως τρέχει και το νερό της εδωνά.

Το μεσημέρι το τραπέζι στρώθηκε γιορτινό, προς τιμήν της Παναγιάς και της μικρής Μαριώς που γιόρταζε τη μέρα εκείνη, μαζί με όλα τα μικρά κορίτσια που έχουν το όνομα της Παναγιάς. Τα ποτήρια τσούγκρισαν πολλές φορές κι οι ευχές για χρόνια πολλά έδωσαν και πήραν.

  Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, η Πούλια έτοιμη ήταν, να βασιλέψει μ’όλα της τα παιδιά.

«’Οταν η Πούλια βασιλεύει, ο καλός ο ζευγολάτης αποσπέρνει κι ούτε τσοπάνος στα βουνά κι ούτε ζευγάς στους κάμπους».

Ο μπαρμπα-Σπύρος που στέκεται στο μεγάλο παράθυρο και ξέρει με τη φύση να μιλά:

«Με το καλό να μας ξανάβρει το φως σου, στου Μαγιού το τέλος.

Καλό χειμώνα να’χουμε»*, εύχεται και γυρνά πίσω στο τζάκι να σκαλίσει τη φωτιά.

                                                              Τίνα Βλασταράκου-Μεταξά

 

*Η γιορτή των Εισοδίων είναι σταθμός  στην περίοδο της χειμερινής σποράς. Ο καλός ο γεωργός, ιδιαίτερα στη Β. Ελλάδα, πρέπει ως ετούτη την ημέρα να έχει σπείρει πάνω από τα μισά. Για τούτο και το λαΐκό όνομα της γιορτής είναι « της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας». Λέγεται όμως και Αποσπορίτισσα γιατί σε πολλούς τόπους η σπορά έχει τελειώσει, αλλά και Πολυσπορίτισσα, αφού επικράτησε το έθιμο, οι νοικοκυρές να βράζουν αντί άλλου φαγητού πολυσπόρια (δημητριακά` και όσπρια μαζί) να τα μοιράζουν αλλά και να τα τρώγουν για τα «χρόνια πολλά». (Γ. Μέγας, Ελληνικές Γιορτές)

 

*’όπως είναι γνωστό, οι αρχαίοι θεωρούσαν ότι η δύση της Πλειάδας συνέπεφτε με την αρχή του χειμώνα.

εικ. εξωφύλλου: Δήμητρα Φίλων

εικόνες 1 κ'2: pinterest