Κριτική από την Αγγελίνα Παπαθανασίου, (Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών)

Καλά Χριστούγεννα κύριοι Βι και Βι

Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου

Άλλη μια εξαιρετική χριστουγεννιάτικη ιστορία διάβασα πριν λίγες μέρες και την απόλαυσα πραγματικά. Αναφέρομαι στο βιβλίο «Καλά Χριστούγεννα κύριοι Βι και Βι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θύρα.

Συγγραφέας του βιβλίου, η Τίνα Βλασταράκου-Μεταξά. Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι της Αγγελικής Δελεχά. Απευθύνεται σε ηλικίες 9+. Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία που μεταφέρει στους αναγνώστες το μήνυμα των Χριστουγέννων, που δεν είναι άλλο από αγάπη και αλληλεγγύη.

Η ηρωίδα του βιβλίου, η Νίκη-Βερονίκη, παραμονή Χριστουγέννων αναπολεί δικές της όμορφες στιγμές. Τη γιαγιά της που της έλεγε να χαίρεται πάντα με τα μικρά πράγματα της ζωής, τις στιγμές που έπαιζε πιάνο και η γιαγιά της την καμάρωνε, αλλά και τον Χάρη, που αγάπησε και έφυγε για χώρα μακρινή, και τον περιμένει να φανεί χρόνια τώρα.

Αυτή την κρύα Παραμονή Χριστουγέννων, η Νίκη- Βερονίκη, συντροφιά με την πιστή της γάτα, βγαίνει από το σπίτι της για μια νυχτερινή βόλτα στην Αθήνα. Αυτή τη νύχτα θα γνωρίσει δυο δίδυμα αγόρια, τον Βίκτωρα και τον Βικέντιο, και θα ξανασυναντήσει ένα μικρό κορίτσι, τη Λίνα το Λινάκι.

Όλοι μαζί θα γίνουν μια παρέα που θα περιπλανηθεί στους δρόμους της Αθήνας και θα γνωρίσουν την αγάπη στο πρόσωπο του ζωγράφου που ζωγραφίζει αγγέλους.

Νομίζω πως, την αγάπη για να ζωγραφίσεις

κι ύστερα απλόχερα να τη σκορπίσεις

πρέπει χρώμα να πάρεις πορφυρό

απ’ της καρδιάς το μέρος το κρυφό!

Η Νίκη-Βερονίκη, εκείνη τη νύχτα θα δώσει πολλή αγάπη, αλλά θα την πάρει πίσω διπλή.

Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία από αυτές που δεν χορταίνεις να διαβάζεις και σε κάθε νέα ανάγνωση, όλο και κάτι διαφορετικό ανακαλύπτεις που δεν είχες προσέξει τις προηγούμενες φορές.

Θα κρατήσω βαθιά μέσα μου αυτό που έλεγε στη Νίκη-Βερονίκη η γιαγιά της: να χαίρεται πιο πολύ με τα μικρά παρά με τα μεγάλα της ζωής.

Εύχομαι να απολαύσετε την ανάγνωση του βιβλίου όσο την απόλαυσα κι εγώ.

Περίληψη: Χριστός γεννάται! Ελάτε να Τον προσκυνήσουμε, είπε χαρούμενη η Νίκη Βερονίκη κι άνοιξε την μεγάλη πόρτα της εκκλησιάς.

Πίσω της ο Βίκτωρας και πιο πίσω η Λίνα το Λινάκι. Η Χιονάτη, η μικρή τους γάτα, έκατσε να περιμένει κάτω απ’ το υπόστεγο, ενώ τελευταίος μπήκε ο Βικέντιος.

Πριν κλείσει την πόρτα, γύρισε και κοίταξε ακόμα μια φορά προς τα εκεί, που είχε φύγει ο ζωγράφος Άγγελος, και τότε…

Ωωω, τότε…

Γιατί όλη η παρέα φοράει κόκκινα σκουφιά; Πώς γίνεται διάσημος ένας ζωγράφος;

Τι μπορεί να φέρει ζεστασιά μέσα στο κρύο; Τι μπορεί να νικήσει τα χρόνια που περνούν; Και πού βρίσκονται οι άγγελοι, που δοξολογούν τη Γέννηση του Χριστού; Ας αφήσουμε την τρυφερή γραφή της Τίνας Βλασταράκου να μας λύσει τόσες και τόσες απορίες…

Στοιχεία Βιβλίου